NANKÖRLÜĞÜMÜZ!
DÜN; 28 Şubat zulmü ile imam hatip öğrencisi 60.000’e kadar düşmüştü. O günlerde nice gönül insanı aşkla kapı kapı dolaşmış, en ücra köylere ulaşmış, yeter ki okullar öğrencisiz kalıp da kapanmasın diye kaşına gözüne bakmadan, akademik başarısına bakmadan, haylazlığına bakmadan yalvar-yakar öğrenci toplamıştı…
BUGÜN; Sayı 1.200.000’i aştı ama öğrenci beğenmiyoruz! Kiminin kaşını-gözünü beğenmiyoruz, Kiminin ahlakını beğenmiyoruz, Kiminin akademik başarısını beğenmiyoruz, Kiminin maneviyatını/kıyafetini/şeklini beğenmiyoruz, Beğenmiyor da beğenmiyoruz… “Seçkincilik” hastalığına kapılmışçasına, geldiğimiz yeri unutmuşçasına, öğrencilik dönemimizde benzer arızalarımız yokmuşçasına öğrencilerimizin kıymetini gözardı ediyoruz…
YARIN; Dün “birileri” tarafından beğenilmeyen imam hatipli öğrencilerimiz bugün çok farklı alanlarda öncülük yapıyorlar. Bugün beğenmediğimiz öğrencilerimiz ise yarın çok daha geniş yelpazede önderlik yapacaklar. Onları dışlayan/tüketen/harcayan yerde olmak yerine, onlara emek veren/katkıda bulunan/hizmet eden konumda olmaya çabalayalım…
EZ CÜMLE; DÜN 1 öğrenciye bile muhtaçken, BUGÜN 1 öğrencinin dahi kıymetini bilmezsek, YARIN keşke 1 öğrencimiz daha olsaydı diyeceğiz ama iş işten geçmiş olacak… Toprakla yüzleştiğimizde ise NANKÖRLÜĞÜMÜZ sorgu sebebimiz olacak…
