Bir gün Japon meslektaşım hocam
Yamamoto’ya sordum:
– Japonya’da Öğretmenler Günü kutlandığında, siz nasıl kutlarsınız?
Soruma şaşırarak cevap verdi:
– Öğretmenler günümüz yok. Cevabını duyunca ona inansam mı inanmasam mı bilemedim. Aklımdan şöyle bir düşünce geçti: “Ekonominin, bilimin, teknolojinin gelişmiş olduğu bir ülke neden hocaya, işine bu kadar saygısızlık ediyor?”
Bir keresinde, işten sonra
Yamamoto beni evine davet etti. Okuldan uzakta yaşadığı için metroya bindik. Akşam “ yoğun saatlerde” metro vagonları aşırı kalabalıktı. Bir şekilde gizlice içeri girdikten sonra korkuluğu sıkıca kavrayarak ayağa kalktım.
Aniden yanımda oturan yaşlı bana yol verdi. Bir yaşlının bu kadar saygılı tavrını anlamadığım için önerilerini kabul edemedim ama ısrarcıydı, oturmak zorunda kaldım.
Metrodan indikten sonra yaşlı adamın davranışını Yamamoto’dan açıklamasını istedim. Yamamoto gülümseyerek öğretmen rozetimi işaret etti ve şöyle dedi:
– Bu yaşlı adam senin öğretmen olduğunu gördü ve statüne duyduğu saygının bir göstergesi olarak koltuğundan vazgeçti.
Öğretmen Yamamoto’ya ilk gidişim olduğu için elim boş gitmek utanç vericiydi, ben de bir hediye almaya karar verdim. Yamamoto ile düşüncelerimi paylaştım, bana destek oldu ve ileride indirimli fiyatlarla mal alabileceğim bir öğretmen mağazası olduğunu söyledi.
Yine duygularımı tutamadım:
– Ayrıcalıklar sadece öğretmenlere mi veriliyor? Diye sordum.
Sözlerimi onaylayan Yamamoto şunları söyledi:
– Japonya’da öğretmen en saygı duyulan meslek, en saygı duyulan kişidir. Japon girişimciler dükkanlarına öğretmenler geldiğinde çok mutlu oluyorlar, bunu kendileri için büyük bir onur olarak görüyorlar.
Japonya’da kaldığım süre boyunca, Japonların öğretmenlere ne kadar saygı duyduğunu defalarca gördüm.
Metroda kendilerine ayrılmış koltuklar var, onlar için ayrı dükkanlar açılıyor, öğretmenler hiçbir ulaşım türü için bilet kuyruğuna girmiyor. Bu nedenle Japon öğretmenlerin hayatlarının her
günü onların, öğretmen gününe
ihtiyaçları yoktur.
“Bu hikayeyi yeniden anlatarak, toplumumuzun öğretmene karşı
böyle bir tutuma, böyle bir düzeye çıkmasını ve öğretmenlerin bu kadar yüksek bir unvana layık olmasını tüm kalbimle diliyorum!”
İbrahim Efilti
Kaynak: gazetesehir.com
Kullanıcı tarafından talep edilen bilgiler Türkçe olduğundan, yanıt Türkçe olarak verilmiştir.
Anlattığınız hikayede geçen bilgilerin bir kısmı doğru kabul edilmekle birlikte, ayrıntılarda ve özel uygulamalarda abartı veya yanlışlıklar bulunmaktadır.
İşte bu konudaki genel kabul gören bilgiler:
Japonya’da Öğretmenlik Mesleği ve Toplumsal Saygı
Hikayenizdeki ana fikir olan Japonya’da öğretmenlerin toplum içinde çok saygı duyulan bir meslek sahibi olması genel olarak doğrudur.
* Yüksek Statü: Japonya’da öğretmenlik, yüksek toplumsal statüye ve prestije sahip mesleklerden biri olarak kabul edilir. Bu, hem kültürel bir saygının hem de titiz bir işe alım sürecinin sonucudur.
* Öğretmenler Günü: Hikayenizde geçtiği gibi, Japonya’da resmî olarak kutlanan bir Öğretmenler Günü yoktur. Bu durum, Japon kültüründe eğitime ve öğretmene duyulan saygının zaten günlük hayatın bir parçası olmasından kaynaklandığı şeklinde yorumlanabilir.
* Yaşlı Adamın Davranışı: Metroda yaşlı birinin öğretmene yer vermesi gibi saygı gösterileri, Japon kültüründeki kibar ve saygılı davranış normlarına uygundur ve öğretmenlik mesleğine duyulan genel saygının bir yansıması olabilir.
Ayrıcalıklar ve İndirimler Hakkındaki Bilgiler
Hikayenizde geçen bazı somut ayrıcalıklar ise tam olarak doğru değildir veya genel bir uygulama değildir.
* Özel Mağazalar (“Öğretmen Mağazaları”): Hikayede bahsedilen, sadece öğretmenlere indirimli mal satan özel mağazaların (teacher’s stores) ülke genelinde yaygın ve resmi bir uygulama olduğuna dair güçlü bir kanıt yoktur. Bazı yerel işletmeler veya eğitimle ilgili kurumlar özel indirimler sunabilir, ancak bu, genel bir sistem değildir.
* Ulaşım Ayrıcalıkları (Ayrı Koltuklar, Bilet Kuyruğu): Toplu taşımada (metro, tren vb.) öğretmenler için ayrıca ayrılmış koltukların veya bilet kuyruğuna girmeme gibi resmî, ülke çapında geçerli ayrıcalıklar bilinmemektedir ve standart uygulama değildir. Japonya’daki toplu taşıma kuralları genellikle herkese eşittir. Toplumsal saygı sebebiyle zaman zaman spontane jestler (hikayenizdeki yaşlının yer vermesi gibi) görülebilir, ancak bu bir sistem kuralı değildir.
* İndirimler (Genel Ayrıcalıklar): Öğretmenlere bazı müzelerde, kültürel mekanlarda veya eğitim materyallerinde indirimler sunulması mümkündür, bu diğer ülkelerde de görülen bir durumdur. Ancak hikayede anlatıldığı gibi “hiçbir ulaşım türü için bilet kuyruğuna girmeme” gibi kapsamlı ve resmi ayrıcalıklar doğru değildir.
Sonuç
Hikayeniz, Japonya’da öğretmenlik mesleğine ve eğitime verilen yüksek değere vurgu yapan ve bu kültürel saygıyı çarpıcı örneklerle anlatan, kısmen doğru bilgiler içeren bir anekdottur.
* Doğru Olan: Japonya’da Öğretmenler Günü yoktur ve öğretmenlik mesleği yüksek statüye sahip ve derin saygı gören bir meslektir.
* Abartılı/Yanlış Olan: Öğretmenler için özel metro koltukları, özel mağazalar veya ulaşımda kuyruk beklememe gibi resmî ve yaygın ayrıcalıkların varlığı doğru değildir.